Cytaty: Tadeusz Różewicz
Inspiracje: Międzyrzec Podlaski
rodziła się i gniła
w nim miłość

dom szedł
przewracał się słońce powłóczyło nogami powłóczyste
dom

roześmiane gładkie
twarze otwarte kurniki

w mroku który spowija słońce

pieje
otwarta macewa

otwarty rynek kondukt przez międzyrzec pod lasem

roześmiane
kurniki

w mroku który spowija

gniję dla ciebie cały myślę o gładkich jak mleko udach

kury nakręcane

w cyrku na grzędzie jak na powietrzu

nakręcane

pchają słońce
co się wspina na wzgórze jak człowiek
słońce

niewiasty

jerozolimskie

pod lasem
gniję

całopalny kirkut

pod lasem

w środku
miasta

o miłość się otrze

woda jak mleko zejdę do podziemi z uśmiechem słońce się zsiada jak udo

miłość

pędzą mnie przez miasto
las podziemny kirkut
przez miasto

jak udo biali

słońce jak miasto siedzi w cieniu pod lasem

biali

w cieniu
się mieszka zsiadłym mleku pod lasem uśmiecham się jakbym gnił

w cieniu

las podziemny wychodzi na słońce