Dużo mięsa w oddali. To my sprzed lat.
Gestykulujemy. Jakbyś chciała
mi coś wytłumaczyć, w końcu to twoja wina.
Nawet jeśli moja, to się nie przyznam.

Prawda leży gdzieś po środku. Kiedy się
kładziesz, a ja na tobie, prawda leży
gdzie indziej, albo staje przed oczami,
jak duch owinięty w przepoconą i zamęczoną

przyszłością pościel. Dane są albo ich
nie ma, chociaż częściej są, to tak jakby
ich nie było. Jestem obecny w tej obecności,

nieobecny w nie. Gorączka bierze
jeszcze przed zaśnięciem, dokąd poprowadzi,
czyżby w kłąb białego jeziora?