Ty jesteś tą kropelką
co przytula płatek róży
podczas oziębłych nocy
zanim nie ogrzeje jej
wschodzące słońce

Ty jesteś tą kropelką
co ożywia wędrujących
przez pustynię i w tobie
ziarenko odnajduje blask
pełni zaistnienia

Ty jesteś tą kropelką
co tańczy na wulkanie
a jednak nie gaśnie bo wie
że jest miejsce gdzie musi
opiekować się brzozą

Ty jesteś tą kropelką
co porusza Księżyc i Arkę
w czas przypływu i odpływu
aby przetrwała Miłość
i Życie

Ty jesteś tą kropelką
co podczas zamieci
zbiera okruszki szeptów
i dotknięć aby ocalić je
przed zapomnieniem

Ty jesteś tą kropelką
co po klęsce nagłej burzy
otwiera tęczową bramę
marzeń i dozgonnej nadziei
zagubionym i wątpiącym –