Przeczucia

Owadzia sopranowa mgła
uwodzi słuch Adama
zapładnia kwiaty jabłoni.

Pod deszczem spręża się ziemia –
tak Bóg przeczuł dotknięcie
skórki owocu.

Na granicy raju
pierwsze stare
zmarszczki powietrza.

W lesie wygnania
prosto z ziemi kwiat –
czerwień ostrzy fiolet.
I świeżo ścięte drzewo –
zapach dziarskiej śmierci.

Czarnobrązowy motyl
ukrzyżował się miedzy trawami
i wchłania zimny oddech mgły.