Technika wykonywania zdjęć w której funkcję obiektywu pełni niewielki otworek (tak konstruowano pierwsze camery obscury).
Najczęściej fotografowie sami tworzą kamery dostosowane do swoich potrzeb artystycznych. Często wykorzystują do tego różne przedmioty codziennego użytku jak puszki, czy pudełka, czasem całe pomieszczenia w budynkach. Możliwe jest również dostosowanie jakiegokolwiek gotowego aparatu. Czas naświetlania przy użyciu techniki otworkowej jest bardzo długi, a w przypadku aparatów przerobionych z przedmiotów codziennego użytku nie ma możliwości skadrowania obrazu co często przynosi zaskakujące efekty.
Zdjęcia z kamery otworkowej są łatwe do rozpoznania: głębia ostrości obejmuje cały zakres odległości, krawędzie fotografowanych obiektów są pozbawione wyraźnych konturów, całe zdjęcie robi wrażenie „zanurzonego we mgle”.
Jeśli otworków jest więcej można wykonać wielokrotną fotografię. Każdy z nich zachowuje się wówczas się jak niezależny obiektyw tworząc oddzielny obraz. Obrazy przenikają się tworząc zaskakujące efekty.
Zainteresowanych możliwościami, które niesie technika otworkowa odsyłam do książki Zbigniewa Tomaszczuka „Odwzajemnione spojrzenie. O fotografii otworkowej”

Na podstawie:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Fotografia_otworkowa
Paweł Janczaruk – http://www.cyfrografia.pl
http://www.artbiznes.pl/jsp/artbiznes/newsy.jsp?Typ=detal&Id=1&IdArtykulu=1514