Cytaty: Tadeusz Różewicz
Inspiracje: Międzyrzec Podlaski
rodziła się i gniła
w nim miłość
dom szedł
przewracał się słońce powłóczyło nogami powłóczyste
dom
roześmiane gładkie
twarze otwarte kurniki
w mroku który spowija słońce Read More
dzisiaj
poeta dzisiaj kim jest każdym
kto ze słów wyłuskuje
ziarenka nadziei lub miłości tym
kto wie że świat się kończy
bólem serce
pęka i płomień duszę trawi Read More
***
Zawsze kiedy nie zdążał ciągle był na przedzie
zanim zamknął walizkę czuł że pociąg jedzie
upychał jednak dalej ciężar za ciężarem
gdyby czegoś zapomniał nie jechałby dalej
bez szczoteczki do zębów stałby na rozjeździe
bez pasty do obuwia nie jechałby prędzej
więc dociskał kolanem aż minął granicę
kiedy nie mógł jej podnieść cel się zdał mu niczym
wyjmował po kolei lecz właśnie wysiadał
na najniższym peronie na wysokich gwiazdach Read More
Wiara
góry przenosi
a ty jej nie masz
straciłeś wiarę w człowieka
straciłeś wiarę w Boga
i w siebie
też już nie wierzysz
rozglądasz się wokół
i nic
co widzisz
ciebie nie buduje Read More
Jak cisza lubi stebnować
kropkami gwiazd otwarte okno
z którego chce odfrunąć
biały welon snu
W szybie odbija się miasto
Mrużymy oczy od świateł
które gubią za sobą samoloty
schodzące do lądowania
Szyby drżą pod uderzeniami iskier
a nasza skóra
bierze to drżenie do siebie
nieuważna i spokojna śpi
pod cienką warstwą ciszy
Owinięci bandażem nocy
powoli dochodzimy do zdrowia
po długiej podróży
która nie miała końca
Palec przy palcu
Łokieć przy łokciu
ciemność wypoczywa
w kącie jak zwierzę
uległe i dobre
w każdej podejrzanej sytuacji
dawałem drapaka na Misztale
a stamtąd na Kornagi do jeszcze innej
ciotuchny powiadam to wam bez blagi
w poezji polskiej mamy wiele
ciotuchen i natchnionych wierszy
w których chciałem zamieszkać
wraz z matką (uwalniając się wszakże
od ojca) z matką albo i bez matki
odkąd zdradzał ją język (ciuki
i piastuki) to nie jest wiersz ciotowski
to jest piosenka o gawronie
wszyscy się o coś modlą
prostytutki o klientów
terroryści o szczęśliwy wybuch podłożonej bomby
stary pijak o rozkosz wódczanego wodopoju
choćby skrócił jego marny żywot
każdy się o coś modli
chłopi o deszcz dla pól usychających z pragnienia
letnicy o złotą pogodę
złodziej o ciemną bezksiężycową noc
rybak wypływający na spóźniony połów o jasny nów
wszyscy się o coś modlą
żołnierze jednej armii
o to by nie zostały wysłuchane modły
żołnierzy armii przeciwnej
syndyk o kryzys
żeby nakręcił mu upadłościową koniunkturę
szefowie firm i koncernów
o hossę
każdy się o coś modli
grabarze o choroby i pomory
żeby dzięki temu mieć lepsze zbiory
——————————-
Bezradny Pan Bóg targa w zamyśleniu brodę
i
z braku lepszego rozwiązania
nadstawia modlącym
swoje Głuche Ucho