WYSPA

Czucie i wiara silniej mówi do mnie niż mędrca szkiełko i oko
Adam Mickiewicz

Kilka lat temu znajoma zajmująca się nagłośnieniem idei book-crossingu, czyli anonimowej wymiany książek, poprosiła mnie o pomoc w segregacji książek, które mogą zostać na rzecz rozruchu tej akcji przekazane. Dowiedziałem się, że jest to księgozbiór po zmarłym i że udamy się pod Warszawę.
Książki leżały bodaj w garażu. Segregacja polegała między innymi na niedopuszczeniu do book-crossingu egzemplarzy, z których nie zostały usunięte ekslibrisy. Dopiero ujrzawszy jeden z takich woluminów, zorientowałem się, czyja biblioteka ulega właśnie likwidacji – był to zmarły tragicznie parę lat wcześniej polityk. Read More →

Listopad. Za oceanem strajkują scenarzyści. Przeżywam to solidarnie. Scenarzysta jest prawie pisarzem. Zawodu pisarza nauczyć się nie można, zawodu scenarzysty można i trzeba – to właściwie cała różnica. A druga taka – pisarze nie strajkują nigdy. Strajk scenarzystów rozszerzył się z Hollywood na Wschodnie Wybrzeże, przemysł szołbiznesowy może ponieść miliardowe straty. Widzowie odniosą pewne korzyści – niektórzy dostaną na własność te kawałki życia, które postanowili wrzucić w maszynę ekranowej rozrywki, inni, mniej szczęśliwi, obejrzą powtórki. Ci też coś zyskają – bo stare kawałki są z reguły lepsze niż nowe. Kto nie wierzy, niech porówna „Kartotekę”, jaką napisał Różewicz, z „Kartoteką”, jaką we Wrocławiu wystawił Zadara, a TVP Kultura pokazała całej Polsce. Wśród tłumnych biegów, wrzasków i padów, udało się Zadarze wysypać ze sztuki wszelkie elementy sensu i pytań istotnych. Read More →

To się zdarzyło 30 października 1938 roku.
3 grudnia tego samego roku (prawdopodobnie) przyszedłem na świat.
Piszę „prawdopodobnie”, bo to, co miało miejsce 30 października było okropne – lepiej dla mnie, żebym się w ogóle nie narodził.
Nadmienię jednak przy okazji: mniej się boję Marsjan, a bardziej rządu, który wymyśla bez przerwy podatki; rząd przy tym nie ukrywa, że konkursy taneczne są ważniejsze od kradzionego złomu, czyli rozpadających się ze starości wind.
Otóż tamtego październikowego dnia 1938 roku (kiedy miałem wątpliwości, czy w ogóle warto przyjść na świat w grudniu) Columbia Broadcasting System wyemitowała słuchowisko 23-letniego reżysera i aktora Orsona Wellesa (później nakręcił słynnego „Obywatela Kane’a”). Read More →