WYSPA

Na’vito plemię człekokształtnych kosmitów na planecie Pandorze. Żyją w harmonii z naturą, w większym z nią zjednoczeniu niż udało się to jakiemukolwiek z ziemskich plemion. Żyją w idealnym ustroju hierarchicznej dwuwładzy — w której Wodzowie żenią się z Szamankami, płodzą następców Wodzów, następne Szamanki. Żyją na drzewie ogromnym jak metropolia, tam śpią w hamakach zawieszeni niczym kolonie nietoperzy, stamtąd wyruszają na łowy. A obiektem kultu i zarazem centralnym komputerem, wspólnym sercem tej społeczności jest Drzewo Duchów.

Temu plemieniu wypowiada wojnę ziemska cywilizacja mająca podwójną twarz — amerykańskiej brutalnej soldateski i amerykańskiego korporacyjnego kapitalizmu przeżartego cynizmem i chciwością. Chodzi o surowce. Drzewo–ojczyzna Na’vi rośnie na złożach cennych surowców. Pracujący dla armii i przemysłu naukowcy przygotowują — tajną broń, serię homonkulusów wyglądających jak Na’vi ale sterowanych poprzez systemy nerwowe ludzi zamkniętych w specjalnych kapsułach. Read More →

Według Paula Ehrlicha, autora książki pt. „Bomba demograficzna” („Population Bomb”), wydanej w 1968 roku (moim zdaniem — wciąż aktualnej), jestem fragmentem „socjomasy balastowej”, którą należałoby rozbroić. Czyli jako fragment tej „socjomasy balastowej” (w zasadzie zbędnej) również podlegałbym rozbrojeniu.

Na czym to „rozbrojenie” pensionera (emeryta — czyli mnie) miałoby polegać, nie wiadomo. Bardzo lubię słowa w językach zagranicznych, zwłaszcza te osobiście mnie dotyczące. Pensioner (z francuskiego — emeryt) albo bücherfresser (z niemieckiego — pożeracz książek), albo beautiful loser (z angielskiego — trochę narcystyczny piękny przegrany). Albo reformy damskie Safona L–5 (autentyczna nazwa — częściowo z greckiego) może nie dotyczące mnie osobiście, gdyż osobiście noszę rajtuzy, ale jakoś zaspokajające moją ciekawość poznawczą. Read More →