15 paź

Andrzej Wołosewicz: KUBUŚ PUCHATEK CZYTA NOWAKOWSKIEGO, CZYLI DLACZEGO POD LUPĄ TAK MAŁO WIDAĆ?

Marek Nowakowski, Kryptonim „Nowy”. Tajemnice mojej esdeckiej teczki, Newsweek, Warszawa 2007, wydana w serii Newsweeka „Pod lupą”

Nowa książka Marka Nowakowskiego „Kryptonim „Nowy”. Tajemnice mojej esdeckiej teczki” zdaje się spełniać wszystkie kryteria bestselleru:
1.Autor o dobrym piórze. Używając słów jednej z przywołanych w książce postaci: potrafi przywalić (s.33).
2. Temat od listy Wildsteina podwójnie nośny. Raz dlatego, że choć wiedzieliśmy, że system słusznie miniony wspierał się nie tylko na znanych od sołectwa po Sejm twarzach partyjnych i medialnych ale i na TW (tajnych współpracownikach) i KO (kontaktach operacyjnych) to wreszcie TW i KO mają twarze. A dwa dlatego, że można pokazać papiery i dokumenty (jak robi to choćby Siedlecka w „Obławie”).
3. Casus Kubusia Puchatka – ale o tym na końcu. Read More

15 paź

Marek Ławrynowicz: NA POETYCKICH ANTYPODACH

Agnieszka Syska, Krzyk przedświatów, Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, Bydgoszcz 2007
Ryszard Sobieszczański, i spotkałem człowieka…, Nowy Świat, Warszawa 2006

To naturalne, że redakcja śledzi los „swoich” autorów (piszę w cudzysłowie, bo nikogo nie możemy sobie rzecz jasna przywłaszczyć), obserwuje ich z ciekawością i życzliwie zarazem. Nic dziwnego zatem, że z radością odnotowuję pojawianie się książek poetyckich Agnieszki Syskiej (to jej debiut książkowy) i Ryszarda Sobieszczańskiego.
Syska i Sobieszczański to autorzy tak różni, że pisanie o nich w jednym teksie to zadanie karkołomne, może nawet niewykonalne. Trzydziestoletnia Syska, doktorantka na Wydziale Teologicznym, uniwersytety Kardynała Stefana Wyszyńskiego, jest poetka lingwistyczną i to powiedziałbym należącą do radykalnego skrzydła tego gatunku. Read More

15 paź

Adrian Sinkowski: MIMOWOLNA LEKKOŚĆ BYTU

MLB, „Sofostrofa i inne wiersze”, Wydawnictwo a5, Kraków 2007

Pamiętam audycję radiową z udziałem Marcina Świetlickiego. Było to, zdaje mi się, upalnego miesiąca cztery lata temu. Zapamiętałem z wywiadu tylko tę jedną myśl, którą poeta rzucił swobodnie i bez entuzjazmu, która jednak wydała mi się istotna, zgoła ciekawa, i taką jest z pewnością. Świetlicki mówił: proza jest światłem, poezja natomiast to zaledwie pojedyncze błyski, trwające chwilę, acz znacznie bardziej intensywne od światła, którym jaśnieje proza. Wspominam o tym nieprzypadkowo. Read More

15 paź

Andrzej Samborski: TOMASZA JASTRUNA PRZEDMOWA DO CISZY

Tomasz Jastrun, Powitania i pożegnania, Iskry, Warszawa 2007

To bardzo osobiste wiersze. Ich intymność onieśmiela. Szokuje dosadność, z którą Tomasz Jastrun mówi o umarłych, umierających i mających umrzeć, czyli (wcześniej czy później) o każdym z nas. Jednym z przewodników w nieznane staje się tu jego od dawna nieżyjący ojciec, Mieczysław Jastrun. Oto: „znowu frunie / Do swojego ulubionego tematu / Do śmierci / Wołam / Nie tak daleko tato / Ale jest za późno / I spada jak gwiazda / Ze spopieloną głową” (Spadająca gwiazda). Read More

15 paź

Jacek Napiórkowski: BIJĄC SIĘ O MGLISTY KONTUR TAJEMNICY

Adriana Szymańska, Autoportret niedokończony, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2007
Adriana Szymańska, Ucieczka-Escape, Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu, Rzeszów 2007

Adriana Szymańska, ceniona poetka i autorka prozy oraz krytyki literackiej wydała w 2007 r. dwie książki poetyckie. Najpierw w serii Dekada poetów Wydawnictwa Adama Marszałka ukazał się tom   „Autoportret niedokończony”, nieco później w rzeszowskim wydawnictwie Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu dwujęzyczny, polsko- angielski  wybór zatytułowany  „Ucieczka- Escape”. Read More

15 paź

Magdalena Wojak: TUWIM U PSYCHOANALITYKA

Piotr Matywiecki, Twarz Tuwima, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2007

Nie jest łatwo opisać zjawisko. Wiele trudu wymaga zajrzenie w jego głąb, odkrycie rządzących nim praw, pokazanie jego zmiennej migotliwości. Jednak prawdziwie desperackim zadaniem jest podjęcie próby zrozumienia go, wysiłek dogłębnej analizy mającej służyć syntezie, rozbicie na wiele drobin, by, w myśl zasady impresjonistów, stworzyć na nowo obraz scalony, prawdziwy, wiarygodny.
Takie wyzwanie podjął i doskonale mu sprostał Piotr Matywiecki, który w Twarzy Tuwima zapisał historię wielkiej intelektualnej przygody, stworzył opowieść o poecie czytającym poetę. Read More